Oxytocin synthetic 10i.j./mL rastvor za injekciju

Lek Oxytocin synthetic je indikovan za započinjanje i pojačavanje kontrakcija uterusa.

Upotrebe pre porođaja:

Indukcija porođaja

Indukcija porođaja iz medicinskih razloga, npr. u slučajevima produžene trudnoće, rupture membrana pre termina, hipertenzije izazvane trudnoćom (pre-eklampsija).

Stimulacija porođaja

Ukoliko se porođaj produži ili dođe do disfunkcionalne inercije uterusa, intravenska infuzija oksitocina može da se primeni tokom prvog i drugog stadijuma porođaja da bi se stimulisale kontrakcije.

Rani stadijuni trudnoće

Kao dodatna terapija kod nepotpunog, neizbežnog ili propuštenog pobačaja.

Upotrebe nakon porođaja:

Prevencija i lečenje postporođajne atonije uterusa i hemoragije kako kod vaginalnog porođaja tako i kod porođaja carskim rezom (nakon rođenja deteta).

Primena u dijagnostici:

Za procenu feto-placentalnih respiratornih sposobnosti kod visoko rizičnih trudnoća (oksitocinski stres test).

Doziranje

Doziranje mora da bude prilagođeno tako da odgovara individualnim potrebama svake pacijentkinje na osnovu odgovora majke i ploda.

Sledeće informacije o doziranju zasnovane su na različitim režimima i indikacijama u opštoj upotrebi.

Indukcija i stimulacija porođaja:

Intravenska infuzija („drip” metoda kap po kap) je jedini prihvatljivi način primene za indukciju ili stimulaciju porođaja. Precizna kontrola brzine toka infuzije je od suštinske važnosti. Da bi se oksitocin bezbedno primenio za indukciju ili stimulaciju porođaja, neophodna je upotreba infuzione pumpe ili drugog takvog uređaja, kao i često kontrolisanje jačine kontrakcija i pulsa ploda. Ukoliko kontrakcije uterusa postanu suviše snažne, infuzija se može naglo prekinuti, i stimulacija muskulature uterusa izazvana oksitocinom će ubrzo oslabiti.

Infuzija oksitocina se ne sme započeti unutar 6 sati nakon primene vaginalnih prostaglandina.

Oksitocin treba primeniti kao intravensku (i.v.) infuziju metodom ukapavanja kap po kap („drip”), najbolje pomoću infuzione pumpe promenjive brzine.

Primeniti infuziju 2,5 i.j. oksitocina u 500 mL rastvora glukoze ili fiziološkog rastvora brzinom od 10 kapi po minutu. Ovo je približno 2,5 m i.j. po minutu. Detaljni podaci o doziranju opisani su u tabeli.

Brzina infuzije oksitocina za indukciju porođaja

Kontrola krvarenja uterusa nakon porođaja

Uobičajena kontrola sa oksitocinom

Dati 10 jedinica oksitocina intramuskularno i početi intravensku infuziju.

Kod atoničnog uterusa

Terapija nepotpunog ili neizbežnog pobačaja

Ako je neophodno, kod trudnoće starije od 16 nedelja - primeniti infuziju 40 jedinica oksitocina u 1 L

i.v. tečnosti (fiziološki rastvor ili Ringerov laktatni rastvor), brzinom od 40 kapi po minutu, kako bi se pomoglo da se postigne ekspulzija ploda.

Dijagnoza uteroplacentalne insuficijencije (oksitocinski stres test)

Intravensku infuziju treba započeti inicijalnom brzinom od 0,5 milijedinica po minutu, koja se na svakih dvadeset minuta udvostručuje, kako bi se postigla efektivna doza (obično 5-6 milijedinica po minutu, a maksimalno 20 milijedinica po minutu). Kada u jednom intervalu od deset minuta dođe do 3 umerene kontrakcije uterusa (u trajanju od četrdeset do šezdeset sekundi), infuzija mora da se prekinuti i mora se pratiti pojava kasnih ili promenljivih smanjenja pulsa ploda.

Posebne populacije Pedijatrijska populacija

Nema dostupnih podataka.

Stariji pacijenti

Nisu sprovedene studije kod starijim pacijenata (65 godina i stariji).

Oštećenje funkcije bubrega

Nisu sprovedene studije kod pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega.

Oštećenje funkcije jetre

Nisu sprovedene studije kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre. Način primene

Intravenska infuzija (metoda kap po kap („drip”)), ili intramuskularna injekcija.

Oksitocin se sme primenjivati samo jednim putem primene, parenteralno, ili intravenski ili intramuskularno.

Oksitocin se ne sme koristiti za indukciju ili stimulaciju porođaja u onim slučajevima gde je vaginalni porođaj kontraindikovan. Oni uključuju, iako nisu ograničeni samo na njih, sledeće situacije:

• značajna cefalopelvična disproporcija,
• malprezentacija ploda, (npr. položaji u kojima nije moguće izvesti porođaj bez prethodne konverzije, kao što je poprečni položaj),
• placenta praevia, vasa praevia,
• prezentacija ili prolaps pupčane vrpce.

Injekcija oksitocina je kontraindikovana u sledećim stanjima:

• u slučajevima fetalnog distresa kada termin porođaja nije blizu;
• kod hipertoničnih kontrakcija uterusa;
• kod preosetljivosti na aktivnu supstancu ili na bilo koju od pomoćnih supstanci navedenih u odeljku 6.1.

Oksitocin se ne sme primenjivati u produženim periodima kod pacijentkinja sa oksitocin-rezistentnom inercijom uterusa, teškom pre-eklamptičnom toksemijom ili teškim kardiovaskularnim poremećajima kod majke.

Oksitocin se ne sme primeniti u periodu od 6 sati nakon primene vaginalnih prostaglandina (videti odeljak 4.5).

Oksitocin ne treba primenjivati, osim u neuobičajenim sitacijama, kod sledećih stanja:

• prevremeni porođaj,
• granična cefalopelvična disproporcija,
• prethodni veliki hirurški zahvati na cerviksu ili uterusu, uključujući i carski rez,
• prekomerna distenzija uterusa,
• veliki broj prethodnih porođaja,
• invazivni karcinom cerviksa.

Oksitocin se ne sme primenjivati za indukciju porođaja pre nego što se glava ili karlica ploda ne spuste u porođajni kanal (engl. engaged pozicija).

Usled raznolikosti kombinacija faktora, koji mogu biti prisutni u gore navedenim stanjima, definisanje

„neuobičajenih situacija“ se mora prepustiti proceni lekara. Odluka se može doneti samo nakon pažljivog odmeravanja potencijalne koristi koju oksitocin može doneti u datom slučaju u odnosu na potencijal oksitocina da u retkim slučajevima, ali izvesno, može da uzrokuje hipertoniju uterusa ili tetanični spazam.

Kada se daje za indukciju ili stimulaciju porođaja, oksitocin se mora primenjivati isključivo intravenskim putem i uz adekvatan medicinski nadzor u bolnici. Svi pacijenti koji primaju oksitocin intravenski moraju biti pod stalnim nadzorom obučenog osoblja sa opsežnim znanjem o leku a koji je kvalifikovan da identifikuje i prepozna komplikacije. Kvalifikovani lekar koji može da tretira bilo koju komplikaciju koja je nastala primenom ovog leka mora da bude odmah dostupan.

Da bi se izbegle komplikacije tokom primene oksitocina, kontinuirano se moraju pratiti:

• kontrakcije uterusa,
• puls ploda i majke,
• krvni pritisak majke.

Ukoliko se javi hiperaktivnost uterusa, primena oksitocina se mora odmah prekinuti; stimulacija kontrakcija uterusa izazvanih oksitocinom se obično smanji ubrzo nakon obustave primene leka.

Ukoliko se pravilno primenjuje, oksitocin bi trebalo da stimuliše kontrakcije uterusa slično kontrakcijama kod normalnog porođaja. Prekomerna stimulacija uterusa izazvana nepravilnom primenom može biti opasna i za majku i za plod. Čak i kod pravilne primene i adekvatnog nadzora mogu se javiti hipertone kontrakcije kod pacijentkinja koje su preosetljive na oksitocin.

U slučaju fetalne smrti in utero i/ili u slučaju prisustva amnionske tečnosti koja je onečišćena mekonijumom, potrebno je izbeći nagli porođaj, jer on može izazvati emboliju amnionskom tečnošću.

Kardiovaskularni poremećaji

Oksitocin treba primenjivati sa velikim oprezom kod pacijentkinja koje imaju predispoziciju za ishemiju miokarda zbog postojećeg kardiovaskularnog oboljenja (kao što je hipertrofična kardiomiopatija, bolest srčanih zalistaka i/ili ishemijska bolest srca, uključujući i vazospazam koronarnih arterija), kako bi se kod tih pacijentkinja izbegle značajne promene u krvnom pritisku i srčanoj frekvenciji.

Oksitocin treba primenjivati sa oprezom kod pacijentkinja sa poznatim sindromom produženog QT intervala ili povezanim simptomima i kod pacijentkinja koje uzimaju lekove za koje je poznato da produžavaju QT interval (videti odeljak 4.5).

Smrtni slučajevi majki usled reakcije preosetljivosti, subarahnoidnog krvarenja, rupture uterusa i smrti ploda nastalih iz različitih razloga prijavljeni su u vezi sa parenteralnom primenom leka za indukciju ili stimulaciju porođaja u prvom i drugom stadijumu.

Diseminovana intravaskularna koagulacija

U retkim okolnostima, farmakološka indukcija porođaja primenom uterotonika-za indukciju porođaja i smanjenje kasnijeg krvarenja, uključujući oksitocin, povećava rizik od postporođajne diseminovane intravaskularne koagulacije (DIK). Sama farmakološka indukcija, a ne konkretni lek, povezana je sa ovim rizikom. Rizik je posebno povećan ako žena ima dodatne faktore rizika za DIK kao što su godine starosti od 35 godina i više, komplikacije tokom trudnoće (npr. gestacioni dijabetes, hipertenzija, hipotiroidizam) i gestacijska starost veća od 40 nedelja. Kod ovih žena, oksitocin ili bilo koji drugi alternativni lek treba primenjivati sa oprezom, a lekar treba da bude na oprezu zbog znakova DIK-a.

Intoksikacija vodom

S obzirom na to da oksitocin ima blago antidiuretsko delovanje, njegova produžena i.v. primena pri velikim dozama istovremeno sa velikim zapreminama tečnosti, što može biti slučaj u terapiji neizbežnog i retiniranog pobačaja ili pri zbrinjavanju postporođajnog krvarenja, može izazvati intoksikaciju vodom udruženu sa hiponatremijom. Kombinovani antidiuretski efekat oksitocina i intravenske primene tečnosti može da uzrokuje preopterećenje tečnošću koje vodi ka hemodinamskom obliku akutnog plućnog edema bez hiponatremije. Radi izbegavanja ovih retkih komplikacija, kad god se primenjuju velike doze oksitocina tokom duže vremena mora se pridržavati sledećih mera opreza: mora se koristiti rastvarač koji sadrži elektrolite (fiziološki rastvor (Infusio natrii chlorati) ili laktatni Ringerov rastvor (Infusio natrii lactici salina)) (a ne rastvor glukoze za infuziju (Infusio glucosi)); volumen infundovane tečnosti treba održavati niskim (infuzijom oksitocina u koncentracijama većim od preporučenih za indukciju ili stimulaciju porođaja u terminu); mora se ograničiti uzimanje tečnosti oralnim putem; potrebno je tabelarno beležiti balans tečnosti i meriti elektrolite u serumu kada se sumnja na elektrolitni disbalans.

Anafilaksa kod žena sa alergijom na lateks

Prijavljeni su slučajevi anafilakse nakon primene oksitocina kod žena sa poznatom alergijom na lateks. Usled postojanja strukturne homologije između oksitocina i lateksa, alergija/intolerancija na lateks može biti važan predisponirajući faktor rizika za anafilaksu nakon primene oksitocina.

Profilaktičke/preventivne mere

Oksitocin se nikad ne sme davati kao intravenska bolus injekcija jer može da izazove akutnu kratkotrajnu epizodu hipotenzije praćenu crvenilom i refleksnom tahikardijom.

Oksitocin se sme primenjivati samo jednim putem primene, parenteralno, ili intravenski ili intramuskularno.

Pomoćne supstance

Ovaj lek sadrži manje od 1 mmol natrijuma (23 mg) po dozi, tj. suštinski je „bez natrijuma“. Ovaj lek sadrži male količine etanola (alkohola), manje od 100 mg po dozi.

Istovremena primena je kontraindikovana Prostaglandini i njihovi analozi

Oksitocin se ne sme primeniti u roku od 6 sati nakon primene vaginalnih prostaglandina (videti

odeljak 4.3).

Istovremena primena oksitocina sa drugim induktorima porođaja ili abortusa (prostaglandinima) može dovesti do hipertonije (povećanog tonusa) uterusa i rupture uterusa ili povrede cerviksa, npr. prostaglandini mogu pojačati stimulišući efekat oksitocina na muskulaturu uterusa.

U slučajevima uzastopne primene vaginalnih prostaglandina i oksitocina (nakon 6 sati), kod pacijentkinja je potrebno striktno praćenje sledećih parametara:

• acidobazne ravnoteže,
• frekvence, trajanja i snage kontrakcija,
• srčane frekvence ploda,
• srčane frekvence i krvnog pritiska majke,
• tonusa uterusa u mirovanju,
• balansa unete i izlučene tečnosti.

Istovremena primena se ne preporučuje Lekovi koji produžavaju QT interval

Oksitocin se mora smatrati potencijalno aritmogenim, naročito kod pacijentkinja sa drugim faktorima

rizika za torsades de pointes kao što su lekovi koji produžavaju QT interval ili kod pacijentkinja sa sindromom dugog QT intervala u anamnezi (videti odeljak 4.4.).

Kaudalna blok anestezija-vazokonstriktori

Oksitocin može pojačati vazopresorno dejstvo vazokonstriktora i simpatomimetika, čak i onih sadržanih u lokalnim anesteticima. Prijavljena je ozbiljna hipertenzija kada je oksitocin primenjen tri do četiri sata nakon profilaktičke primene vazokonstriktora istvremeno sa kaudalnom blok anestezijom.

Inhalacioni anestetici (npr. ciklopropan, halotan, sevofluran, desfluran, enfluran).

Inhalacioni anestetici imaju relaksirajući efekat na uterus i dovode do značajne inhibicije tonusa uterusa, tako da mogu umanjiti uterotonični efekat oksitocina. Takođe je prijavljeno da njihova istovremena primena sa oksitocinom izaziva poremećaje srčanog ritma.

Anestezija ciklopropanom, enfluranom, halotanom i izofluranom može modifikovati kardiovaskularne efekte oksitocina tako da izazove neočekivane posledice kao što je hipotenzija. Takođe je zabeležena sinusna bradikardija kod majke sa abnormalnim atrioventrikularnim ritmovima, kada je oksitocin primenjen istovremeno sa anestezijom ciklopropanom.

Trudnoća

Nisu sprovedene studije reprodukcije na životinjama primenom oksitocina. Na osnovu obimnog iskustva sa ovim lekom, njegove hemijske strukture i farmakoloških osobina, ne očekuje se da on predstavlja rizik za fetalne anomalije kada se primenjuje u skladu sa indikacijama (za indukciju ili stimulaciju porođaja). U prvom trimestru trudnoće oksitocin je indikovan samo kod spontanog ili indukovanog prekida trudnoće.

Dojenje

Oksitocin u malim količinama može da se nađe u majčinom mleku. Međutim, ne očekuje se da će oksitocin izazvati štetne efekte kod novorođenčeta jer prelazi u digestivni trakt gde podleže brzoj inaktivaciji.

Oksitocin nema uticaja na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja mašinama.

Neželjena dejstva u tabeli u nastavku zasnovana su na rezultatima kliničkih ispitivanja, kao i izveštajima nakon stavljanja leka u promet. Neželjene reakcije leka dobijene iz post-marketinškog iskustva sa oksitocinom potiču iz spontanog prijavljivanja slučaja i slučajeva iz literature. S obzirom na to da su te reakcije prijavljene dobrovoljno iz populacije neodređene veličine, nije moguće dati pouzdanu procenu njihove učestalosti.

Tabela 1. Neželjena dejstva kod majke

Tabela 2. Neželjena dejstva kod ploda/novorođenčeta

Prijavljivanje neželjenih reakcija

Prijavljivanje sumnji na neželjene reakcije posle dobijanja dozvole za lek je važno. Time se omogućava kontinuirano praćenje odnosa koristi i rizika leka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjene reakcije na ovaj lek Agenciji za lekove i medicinska sredstva Srbije (ALIMS):

Agencija za lekove i medicinska sredstva Srbije Nacionalni centar za farmakovigilancu Vojvode Stepe 458, 11221 Beograd

Republika Srbija

fax: +381 11 39 51 131

website: www.alims.gov.rs

e-mail: nezeljene.reakcije@alims.gov.rs

Maksimalna doza oksitocina nije utvrđena.

Oksitocin podleže inaktivaciji pod dejstvom proteolitičkih enzima digestivnog trakta. Zbog toga se ne resorbuje iz creva i nije verovatno da će imati toksične efekte nakon ingestije.

Predoziranje oksitocinom u osnovi zavisi od toga koliko je uterus osetljiv na oksitocin, što je nezavisno od preosetljivosti na ovaj lek. Hiperstimulacija sa jakim (hipertoničnim) ili produženim (tetaničnim) kontrakcijama ili bazalnim tonusom od 15 do 20 mm H2O ili više između kontrakcija može dovesti do naglog porođaja, rupture uterusa, cervikalne i vaginalne laceracije, postpartalnog krvarenja, uteroplacentalne hipoperfuzije, usporavanja srčanih tonova fetusa, hipoksije ploda, hiperkapnije ili do smrti.

Kao teška neželjena reakcija, mogu se javiti konvulzije tokom intoksikacije vodom, što je izazvano inherentnim antidiuretskim dejstvom oksitocina koji se može ispoljiti ukoliko se velike doze (40 do 50 mL/min) daju infuzijom u dužim vremenskim periodima. Terapija intoksikacije vodom se sastoji od obustavljanja primene oksitocina, restrikcije unosa tečnosti, diureze, intravenske primene hipertoničnog fiziološkog rastvora, korekcije disbalansa elektrolita, kontrole konvulzija opreznom upotrebom barbiturata i posebne nege komatoznog pacijenta.

Kada se znaci ili simptomi predoziranja jave tokom kontinuirane i.v primene oksitocina, infuzija se mora odmah obustaviti, a majci treba dati kiseonik. U slučajevima intoksikacije vodom, od suštinskog je značaja ograničiti unos tečnosti, podsticati diurezu, korigovati disbalans elektrolita i kontrolisati konvulzije koje se na kraju mogu javiti. U slučaju kome, disajni putevi se moraju održavati prohodnim rutinskim merama koje se uobičajeno primenjuju prilikom zbrinjavanja pacijenta bez svesti.

Farmakoterapijska grupa: Hormoni hipofize i hipotalamusa i analozi, oksitocin i analozi

ATC šifra: H01BB02

Kliničko-farmakološke osobine oksitocina su identične osobinama oksitocina koji se prirodno proizvodi u zadnjem režnju pituitarne žlezde. Miometrijum uterusa ima specifične receptore za oksitocin koji pripadaju porodici receptora vezanih za G-protein. Oksitocin stimuliše kontrakciju glatkih mišića uterusa tako što povećava koncentraciju intracelularnog kalcijuma i na taj način imitira kontrakcije normalnog, spontanog porođaja i prolazno umanjuje protok krvi u uterus.

Amplituda i trajanje kontrakcija uterusa se povećavaju što dovodi do dilatacije i skraćivanja cerviksa. Broj oksitocinskih receptora, pa tako i odgovor uterusa na oksitocin se povećava u toku trudnoće i dostiže svoj vrhunac u terminu porođaja. Kada se oksitocin primenjuje u odgovarajućim dozama u toku trudnoće, može povećati motilitet uterusa koji se može kretati od umerenog povećanja brzine i jačine spontanih motornih aktivnosti (slično onom koje se uočava tokom spontanog porođaja), pa sve do trajne tetaničke kontrakcije.

Oksitocin kontrahuje mioepitelne ćelije koje okružuju alveole dojki i na taj način olakšava lučenje mleka.

Oksitocin izaziva vazodilataciju glatkih mišića krvnih sudova, povećavajući tako renalnu, koronarnu i cerebralnu cirkulaciju krvi. Krvni pritisak je obično nepromenjen, ali nakon intravenske primene velikih količina nerazređenog rastvora oksitocina krvni pritisak se može prolazno smanjiti i može doći do refleksne tahikardije i refleksnog pojačanja minutnog volumena srca. Svaki početni pad krvnog pritiska obično prati mali ali održiv porast krvnog pritiska.

Nasuprot vazopresinu, oksitocin ima minimalni antidiuretski efekat; međutim, može se javiti intoksikacija vodom kada se oksitocin primenjuje uz unos prevelike zapremine intravenske infuzije bez elektrolita i/ili suviše velikom brzinom.

Primenom oksitocina putem intravenske injekcije, dejstvo na uterus se javlja skoro trenutno i opada tokom 1 sata. Nakon primene intramuskularne injekcije, miotonično dejstvo se javlja posle 3-7 minuta i održava se 2-3 sata.

Kao i vazopresin, oksitocin se distribuira u vanćelijskom prostoru. Mala količina oksitocina verovatno dospeva u cirkulaciju ploda.

Poluvreme eliminacije oksitocina iznosi 1 do 6 min (što se smanjuje u kasnijim stadijumima trudnoće i tokom dojenja). Najveći deo leka se brzo metaboliše u jetri i u bubrezima. Oksitocin se inaktivira putem enzimske hidrolize, uglavnom putem tkivne oksitocinaze. Oksitocinaza se takođe nalazi u tkivu posteljice i u plazmi. Samo mala količina oksitocina se izlučuje nepromenjena urinom.

Oštećenje funkcije bubrega

Nisu sprovedene studije kod pacijentkinja sa oštećenjem funkcije bubrega. Međutim, imajući u vidu izlučivanje oksitocina i smanjeno izlučivanje urinom zbog antidiuretskih osobina, moguća akumulacija oksitocina može da dovede do produženog trajanja dejstva.

Oštećenje funkcije jetre

Nisu sprovedene studije kod pacijentkinja sa oštećenjem funkcije jetre. Promena u farmakokinetici kod pacijentkinja sa oštećenom funkcijom jetre nije verovatna, s obzirom da prisustvo metabolišućeg

enzima, oksitocinaze, nije ograničeno samo na jetru i koncentracija oksitocinaze u placenti tokom termina porođaja se značajno povećavaju. Zbog toga, biotransformacija oksitocina u slučaju oštećene funkcije jetre možda neće dovesti do znatnih promena u metaboličkom klirensu oksitocina.

Ne postoje sprovedene studije kancerogenosti i mutagenosti ovog leka na životinjama ili kod ljudi, niti postoje bilo kakvi podaci o njegovom uticaju na plodnost. Sa oksitocinom nisu sprovedene studije animalne reprodukcije.

Sirćetna kiselina, glacijalna, Hlorbutanol, hemihidrat, Etanol 96%,

Sirćetna kiselina 20% (E260, za podešavanje pH), Natrijum hidroksid 10% (E524, za podešavanje pH), Voda za injekcije.

Ovaj lek ne sme da se meša sa drugim lekovima, osim onim koji su navedeni u odeljku 6.6.

Rok upotrebe neotvorenog leka: 3 godine.

Rok upotrebe nakon prvog otvaranja/rekonstitucije/razblaženja:

Infuziju upotrebiti odmah nakon pripreme.

Čuvati u frižideru (na temperaturi od 2°C do 8°C), u originalnom pakovanju.

Za uslove čuvanja nakon otvaranja/rekonstitucije/razblaženja leka videti odeljak 6.3.

Unutrašnje pakovanje je ampula od bezbojnog, providnog stakla (Tip I) sa tačkom za lomljenje.

Jedna ampula sadrži 1 mL rastvora za injekcije (10 i.j./mL). U jednom PVC ulošku nalazi se 5 ampula.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalazi 20 uložaka sa po 5 ampula (ukupno 100 ampula) i Uputstvo za lek.

Može se razblažiti laktatnim Ringerovim rastvorom (Infusio natrii lactici salina), fiziološkim rastvorom za infuziju (Infusio natrii chlorati) i rastvorom glukoze za infuziju (Infusio glucosi). Razblaženi lek se mora upotrebiti u roku od najviše 8 sati. (Testovi kompatibilnosti su sprovedeni sa 500 mL rastvora za infuziju.)

Svu neiskorišćenu količinu leka ili otpadnog materijala nakon njegove upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.

Lek Oxytocin synthetic je preparat koji se primenjuje za izazivanje i pojačavanje kontrakcija materice. Njegova dejstva su identična dejstvu endogenog oksitocina koga luči zadnji režanj hipofize.

Lek Oxytocin synthetic može se primenjivati u sledećim slučajevima:

• za izazivanje (indukciju) porođaja (rođenje deteta);
• za podsticanje pojave porođajnih bolova;
• za sprečavanje i kontrolu krvarenja iz uterusa (materice) odmah nakon porođaja;
• kao pomoćna terapija kod nepotpunog ili retiniranog spontanog pobačaja;
• kod visoko rizičnih trudnoća može da se koristi za izvođenje tzv. „oksitocinskog stres testa“.

• ako ste alergični na oksitocin ili bilo koju od pomoćnih supstanci u ovom leku (navedene u odeljku 6);
• u slučaju neuobičajeno velike razlike u veličini između karlice majke i glave deteta (značajna cefalopelvična disproporcija);
• kod nepravilnog položaja bebe, što se naziva malprezentacija ploda (npr. poprečna prezentacija); beba je pogrešno pozicionirana u porođajnom kanalu tokom procesa rađanja;
• kada bi izazivanje porođaja ili pojačavanje kontrakcija bilo potrebno, ali je vaginalni porođaj kontraindikovan zbog prolapsa pupčane vrpce (pupčana vrpca ispadne kroz grlić materice pre

bebe) ili zbog odvajanja posteljice (placenta previa, placenta delimično ili potpuno zatvara grlić materice) vaginalni porođaj kontraindikovan;

• u slučajevima u kojima Vašoj bebi nedostaje kiseonik (fetalni respiratorni distres), a porođaj još ne započinje;
• u slučaju toksemije koja je teško stanje koje karakterišu visok krvni pritisak i oticanje;
• u slučaju hipertonije materice, što je patološko povećanje tonusa materice.

Oxyitocin synthetic NE sme da primate u dužim vremenskim periodima ukoliko:

• Vaše kontrakcije ne reaguju na terapiju;
• imate stanje poznato kao teška pre-eklamsijska toksemija (visok krvni pritisak, prisustvo proteina u urinu i oticanje).

Ne smete primiti oksitocin u roku od 6 sati nakon što ste primili vaginalne prostaglandine.

Upozorenja i mere opreza

Razgovarajte sa svojim lekarom ili farmaceutom pre nego što primite lek Oxytocin synthetic:

• u graničnim slučajevima kod prevremenog porođaja i cefalopelvične disproporcije;
• ukoliko ste prethodno imali veću hiruršku intervenciju na grliću ili telu materice, uključujući carski rez;
• u slučaju većeg broja porođaja (ako je pacijentkinja rađala dva ili više puta);
• ukoliko bolujete od raka grlića materice;
• ukoliko je Vaša materica previše rastegnuta;
• ukoliko imate neko oboljenje bubrega ili zadržavanja vode;
• ukoliko imate probleme sa srcem.

U cilju izbegavanja komplikacija tokom primene leka Oxytocin synthetic treba kontinuirano pratiti sledeće parametre:

• kontrakcije materice;
• rad srca majke i bebe;
• krvni pritisak majke.

Alergija na lateks

Aktivna supstanca leka Oxytocin synthetic može izazvati tešku alergijsku reakciju (anafilaksu) kod pacijentkinja sa alergijom na lateks. Molimo Vas obavestite svog lekara ukoliko znate da ste alergični na lateks.

Oksitocin se ne sme primenjivati kao brza (bolus) injekcija u venu.

Oksitocin se sme primeniti samo putem jednog načina primene, ili u mišić ili u venu.

Deca

Lek Oxytocin synthetic nije namenjen za primenu kod dece.

Drugi lekovi i lek Oxytocin synthetic

Obavestite svog lekara ako uzimate, donedavno ste uzimali ili planirate da uzmete neki drugi lek.

Može se razviti ozbiljno visok krvni pritisak (hipertenzija) kada je oksitocin primenjen tri do četiri sata nakon primene vazokonstriktora (lek koji izaziva sužavanje krvnih sudova), istovremeno sa kaudalnom blok anestezijom (regionalna anestezija koja nastaje ubrizgavanjem anestetika u repni deo kičmenog kanala, odnosno u epiduralni prostor).

Oksitocin se ne sme davati unutar 6 sati nakon primene određenih lekova koji podstiču početak porođaja (vaginalni prostaglandini).

Oksitocin nije lek izbora koji bi se mogao primeniti kod Vas ukoliko imate problema sa srcem (npr. sindrom produženog QT intervala) ili ako uzimate lekove koji mogu da promene Vaš srčani ritam (koji mogu da izazovu produženje QT intervala).

Anestezija ciklopropanom, enfluranom, halotanom i izofluranom može izmeniti efekte oksitocina na srce i krvne sudove i tako izazvati pad krvnog pritiska (hipotenziju) kao neočekivanu neželjenu reakciju. Kod majki su takođe primećeni abnormalno smanjen srčani ritam (sinusna bradikardija) i poremećaji srčanog ritma (abnormalni atrioventrikularni ritam) kada je oksitocin primenjen istovremeno sa anestezijom ciklopropanom, enfluranom, halotanom ili izofluranom.

Trudnoća i dojenje

Ukoliko ste trudni ili dojite, mislite da ste trudni ili planirate trudnoću, obratite se Vašem lekaru ili farmaceutu za savet pre nego što uzmete ovaj lek.

Trudnoća

Kada se primenjuje u skladu sa indikacijama ne očekuje se da ovaj lek predstavlja rizik za nastanak anomalija ploda. U prvom trimestru trudnoće oksitocin je indikovan samo kod spontanih ili namernih prekida trudnoće.

Dojenje

Oksitocin se u malim količinama izlučuje u majčino mleko. Međutim, ne očekuje se da oksitocin izazove štetne efekte kod novorođenčeta jer prelazi u digestivni trakt gde podleže brzoj inaktivaciji.

Upravljanje vozilima i rukovanje mašinama

Lek Oxytocin synthetic ne utiče na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama.

Lek Oxytocin synthetic sadrži etanol (alkohol)

Ovaj lek sadrži male količine etanola (alkohola), manje od 100 mg po dozi.

Lek Oxytocin synthetic sadrži natrijum

Ovaj lek sadrži manje od 1 mmol natrijuma (23 mg) po dozi, tj. suštinski je „bez natrijuma“.

Uvek primenjujte ovaj lek onako kako Vam je to objasnio Vaš lekar ili farmaceut. Ukoliko niste sigurni proverite sa Vašim lakarom ili farmaceutom.

Lek Oxytocin synthetic, injekcije treba da se koristi u dozi, na način i onoliko dugo koliko je propisao Vaš lekar.

• Kada se lek Oxytocin synthetic primenjuje za izazivanje i podsticanje porođaja, mora da se primeni isključivo intravenskom infuzijom metodom kap po kap, u bolničkim uslovima, pod nadzorom kvalifikovanog medicinskog osoblja. Kada se upotrebljava kako je preporučeno, lek Oxytocin synthetic pojačava kontrakcije materice slično delovanju endogenog oksitocina tokom normalnog porođaja. Međutim i pored odgovarajućeg doziranja i nadzora, kod žena koje su preosetljive na lek Oxytocin synthetic mogu da se pojave abnormalno jake kontrakcije materice. Zbog toga ćete, dok primate lek Oxytocin synthetic biti pod medicinskim nadzorom uz stalno praćenje Vaših kontrakcija, krvnog pritiska i pulsa, kao i srčanih tonova kod Vaše bebe. Doza će se odrediti individualno (u skladu sa Vašom reakcijom i reakcijom Vaše bebe na lek).
• U cilju kontrole krvarenja materice posle porođaja, lek Oxytocin synthetic može da se primenjuje bilo putem infuzije metodom kap po kap ili intramuskularno.
• Oksitocin se ne sme primeniti unutar 6 sati nakon primene vaginalnih prostaglandina.

Oksitocin sme da se primenjuje samo putem jednog načina primene, ili u mišić ili u venu.

Ako ste primili više leka Oxytocin synthetic nego što treba

U suštini, predoziranje lekom Oxytocin synthetic može da se javi u vezi sa osetljivošću materice na oksitocin, što se mora jasno razlikovati od alergije (preosetljivosti) na aktivnu supstancu.

Prekomerne doze mogu izazvati:

• nagli porođaj,
• pucanje materice (rupturu uterusa),
• oštećenje, povredu grlića materice i vagine,
• krvarenje posle porođaja,
• smanjenje protoka krvi između materice i posteljice,
• slabljenje srčanih tonova bebe,
• nedostatak kiseonika kod bebe,
• grčeve mišića ekstremiteta, koji su povezani sa zadržavanjem vode izazvanim primenom oksitocinom,
• smrt ploda.

U ovom slučaju, Vaš lekar će Vam pružiti odgovarajuću hitnu medicinsku pomoć. Ukoliko imate bilo kakva pitanja u vezi sa upotrebom ovog leka obratite se svom lekaru.

Kao i svi lekovi, ovaj lek može da prouzrokuje neželjena dejstva, iako ona ne moraju da se jave kod svih pacijenata koji uzimaju ovaj lek.

Neželjena dejstva kod majke

• poremećaji srčanog ritma, ubrzan srčani ritam, delimična ili potpuna blokada arterija srca (ishemija miokarda),
• pad krvnog pritiska,
• krvni ugrušci u malim krvnim sudovima u telu (diseminovana intravaskularna koagulacija),
• pojačano krvarenje,
• izlivanje tečnosti u pluća (edem pluća),
• mučnina ili povraćanje,
• intoksikacija vodom,
• glavobolja,
• pucanje materice (ruptura uterusa),
• pojačane kontrakcije mišića materice,
• kontrakcije mišića materice u obliku grčrva (spazma),
• alergijske reakcije i reakcije preosetljivosti.

Neželjena dejstva kod bebe:

• sniženi APGAR skorovi mereni u 5. minutu nakon porođaja (procena fizičkog stanja novorođenčeta),
• poremećaji srčanog ritma, smanjenje i/ili povećanje broja otkucaja srca,
• krvarenje iz krvnih sudova mrežnjače (retinalna hemoragija),
• gušenje bebe (prestanak životnih funkcija-prividna smrt),
• smrt bebe,
• male koncentracije natrijuma u krvi,
• nedostatak kiseonika kod bebe (fetalni respiratorni distres),
• oštećenje mozga.

Prijavljivanje neželjenih reakcija

Ukoliko Vam se ispolji bilo koja neželjena reakcija, potrebno je da o tome obavestite lekara. Ovo uključuje i svaku moguću neželjenu reakciju koja nije navedena u ovom uputstvu. Prijavljivanjem neželjenih reakcija možete da pomognete u proceni bezbednosti ovog leka. Sumnju na neželjene reakcije možete prijaviti Agenciji za lekove i medicinska sredstva Srbije (ALIMS):

Agencija za lekove i medicinska sredstva Srbije Nacionalni centar za farmakovigilancu Vojvode Stepe 458, 11221 Beograd

Republika Srbija

website: www.alims.gov.rs

e-mail: neželjene.reakcije@alims.gov.rs

Čuvati van vidokruga i domašaja dece.

Čuvati u frižideru (na temperaturi od 2°C do 8°C), u originalnom pakovanju.

Ne smete koristiti lek Oxytocin synthetic posle isteka roka upotrebe naznačenog na spoljašnjem pakovanju nakon „Važi do:“. Datum isteka roka upotrebe se odnosi na poslednji dan navedenog meseca.

Injekcija oksitocina može da se meša sa fiziološkim rastvorom, laktatnim Ringerovim rastvorom ili sa rastvorom glukoze za infuziju.

Smešu treba upotrebiti u roku od 8 sati!

Neupotrebljivi lekovi se predaju apoteci u kojoj je istaknuto obaveštenje da se u toj apoteci prikupljaju neupotrebljivi lekovi od građana. Neupotrebljivi lekovi se ne smeju bacati u kanalizaciju ili zajedno sa komunalnim otpadom. Ove mere će pomoći u zaštiti životne sredine.

Aktivna supstanca je oksitocin.

Jedna ampula od 1 mL sadrži 10 i.j. oksitocina.

Pomoćne supstance: sirćetna kiselina; glacijalna, sirćetna kiselina (E260, za podešavanje pH); hlorbutanol, hemihidrat; etanol 96%; natrijum-hidroksid 10% (E524, za podešavanje pH); voda za injekcije.

Kako izgleda lek Oxytocin synthetic i sadržaj pakovanja

Rastvor za injekciju.

Bezbojan, bistar, rastvor bez vidljivih čestica.

Unutrašnje pakovanje je ampula od bezbojnog, providnog stakla (Tip I) sa tačkom za lomljenje.

Jedna ampula sadrži 1 mL rastvora za injekcije (10 i.j./mL). U jednom PVC ulošku nalazi se 5 ampula.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalazi 20 uložaka sa po 5 ampula (ukupno 100 ampula) i Uputstvo za lek.

Nosilac dozvole i proizvođač Nosilac dozvole za lek:

PREDSTAVNIŠTVO RICHTER GEDEON NYRT, Vladimira Popovića 6, Beograd.

Proizvođač:

GEDEON RICHTER PLC, Gyömrői út. 19-21, Budimpešta, Mađarska.

Ovo uputstvo je poslednji put odobreno

Februar, 2023.

Režim izdavanja leka:

Lek se može upotrebljavati samo u stacionarnoj zdravstvenoj ustanovi.

Broj i datum dozvole:

515-01-00608-22-001 od 07.02.2023.

SLEDEĆE INFORMACIJE NAMENJENE SU ISKLJUČIVO ZDRAVSTVENIM STRUČNJACIMA:

Terapijske indikacije

Lek Oxytocin synthetic je indikovan za započinjanje i pojačavanje kontrakcija uterusa.

Upotrebe pre porođaja:

Indukcija porođaja

Indukcija porođaja iz medicinskih razloga, npr. u slučajevima produžene trudnoće, rupture membrana pre termina, hipertenzije izazvane trudnoćom (pre-eklampsija).

Stimulacija porođaja

Ukoliko se porođaj produži ili dođe do disfunkcionalne inercije uterusa, intravenska infuzija oksitocina može da se primeni tokom prvog i drugog stadijuma porođaja da bi se stimulisale kontrakcije.

Rani stadijuni trudnoće

Kao dodatna terapija kod nepotpunog, neizbežnog ili propuštenog pobačaja.

Upotrebe nakon porođaja:

Prevencija i lečenje postporođajne atonije uterusa i hemoragije kako kod vaginalnog porođaja tako i kod porođaja carskim rezom (nakon rođenja deteta).

Primena u dijagnostici:

Za procenu feto-placentalnih respiratornih sposobnosti kod visoko rizičnih trudnoća (oksitocinski stres test).

Doziranje i način primene

Doziranje

Doziranje mora da bude prilagođeno tako da odgovara individualnim potrebama svake pacijentkinje na osnovu odgovora majke i ploda.

Sledeće informacije o doziranju zasnovane su na različitim režimima i indikacijama u opštoj upotrebi.

Indukcija i stimulacija porođaja:

Intravenska infuzija („drip” metoda kap po kap) je jedini prihvatljivi način primene za indukciju ili stimulaciju porođaja. Precizna kontrola brzine toka infuzije je od suštinske važnosti. Da bi se oksitocin bezbedno primenio za indukciju ili stimulaciju porođaja, neophodna je upotreba infuzione pumpe ili drugog takvog uređaja, kao i često kontrolisanje jačine kontrakcija i pulsa ploda. Ukoliko kontrakcije uterusa postanu suviše snažne, infuzija se može naglo prekinuti, i stimulacija muskulature uterusa izazvana oksitocinom će ubrzo oslabiti.

Infuzija oksitocina se ne sme započeti unutar 6 sati nakon primene vaginalnih prostaglandina.

Oksitocin treba primeniti kao intravensku (i.v.) infuziju metodom ukapavanja kap po kap („drip”), najbolje pomoću infuzione pumpe promenjive brzine.

Primeniti infuziju 2,5 i.j. oksitocina u 500 mL rastvora glukoze ili fiziološkog rastvora brzinom od 10 kapi po minutu. Ovo je približno 2,5 mL i.j. po minutu. Detaljni podaci o doziranju opisani su u tabeli.

Brzina infuzije oksitocina za indukciju porođaja

Kontrola krvarenja uterusa nakon porođaja

Uobičajena kontrola sa oksitocinom

Dati 10 jedinica oksitocina intramuskularno i početi intravensku infuziju.

Kod atoničnog uterusa

Terapija nepotpunog ili neizbežnog pobačaja

Ako je neophodno, kod trudnoće starije od 16 nedelja - primeniti infuziju 40 jedinica oksitocina u 1 L

i.v. tečnosti (fiziološki rastvor ili Ringerov laktatni rastvor), brzinom od 40 kapi po minutu, kako bi se pomoglo da se postigne ekspulzija ploda.

Dijagnoza uteroplacentalne insuficijencije (oksitocinski stres test)

Intravensku infuziju treba započeti inicijalnom brzinom od 0,5 milijedinica po minutu, koja se na svakih dvadeset minuta udvostručuje, kako bi se postigla efektivna doza (obično 5-6 milijedinica po minutu, a maksimalno 20 milijedinica po minutu). Kada u jednom intervalu od deset minuta dođe do 3 umerene kontrakcije uterusa (u trajanju od četrdeset do šezdeset sekundi), infuzija mora da se prekinuti i mora se pratiti pojava kasnih ili promenljivih smanjenja pulsa ploda.

Posebne populacije Pedijatrijska populacija

Nema dostupnih podataka.

Stariji pacijenti

Nisu sprovedene studije kod starijim pacijenata (65 godina i stariji).

Oštećenje funkcije bubrega

Nisu sprovedene studije kod pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega.

Oštećenje funkcije jetre

Nisu sprovedene studije kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre. Način primene

Intravenska infuzija (metoda kap po kap („drip”)), ili intramuskularna injekcija.

Oksitocin se sme primenjivati samo jednim putem primene, parenteralno, ili intravenski ili intramuskularno.

Lista pomoćnih supstanci

Sirćetna kiselina, glacijalna, Hlorbutanol, hemihidrat, Etanol 96%,

Sirćetna kiselina 20% (E260, za podešavanje pH), Natrijum hidroksid 10% (E524, za podešavanje pH), Voda za injekcije.

Inkompatibilnost

Ovaj lek ne sme da se meša sa drugim lekovima, osim onim koji su navedeni u odeljku „Posebne mere opreza pri odlaganju materjala koji treba odbaciti nakon primene leka (i druga uputstva za rukovanje lekom)”.

Rok upotrebe

Rok upotrebe neotvorenog leka: 3 godine.

Rok upotrebe nakon prvog otvaranja/rekonstitucije/razblaženja:

Infuziju upotrebiti odmah nakon pripreme.

Posebne mere opreza pri čuvanju

Čuvati u frižideru (na temperaturi od 2°C do 8°C), u originalnom pakovanju.

Za uslove čuvanja nakon otvaranja/rekonstitucije/razblaženja leka videti odeljak „Rok upotrebe”.

Priroda i sadržaj pakovanja

Unutrašnje pakovanje je ampula od bezbojnog, providnog stakla (Tip I) sa tačkom za lomljenje.

Jedna ampula sadrži 1 mL rastvora za injekcije (10 i.j./mL). U jednom PVC ulošku nalazi se 5 ampula.

Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalazi 20 uložaka sa po 5 ampula (ukupno 100 ampula) i Uputstvo za lek.

Posebne mere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti nakon primene leka (i druga uputstva za rukovanje lekom)

Može se razblažiti laktatnim Ringerovim rastvorom (Infusio natrii lactici salina), fiziološkim rastvorom za infuziju (Infusio natrii chlorati) i rastvorom glukoze za infuziju (Infusio glucosi). Razblaženi lek se mora upotrebiti u roku od najviše 8 sati. (Testovi kompatibilnosti su sprovedeni sa 500 mL rastvora za infuziju.)

Svu neiskorišćenu količinu leka ili otpadnog materijala nakon njegove upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.